Kwiaciarnie

Jeszcze kilka tygodni temu sytuacja z jaką zmagamy się obecnie była abstrakcją. Obecnie  zarówno narzeczeni,  jak i firmy z branży weselno-ślubnej borykają się z wieloma problemami. W warunkach stanu epidemicznego kwietniowe i majowe wesela  są odwoływane. Uroczystości z kolejnych miesięcy  również stoją  pod znakiem zapytania, gdyż  przyjazd  gości z zagranicy, a nawet z innych części Polski nie jest pewny.  W związku z tym, część narzeczonych przenosi śluby z lipca i sierpnia tego roku,  na przyszły rok. Być może osoby, dla których zabrakło terminów na bieżący rok, rozważą wybór tak powstałych terminów  i zdecydują się mimo wszystko  na organizację ślubu  jeszcze w tym roku.  Zdarzają się również zapytania od par, które mają nadzieję na  przesunięcie uroczystość jedynie o kilkanaście  tygodni, z marca i kwietnia na przykładowy lipiec czy sierpień. Jednak czy faktycznie organizacja wesela w tym czasie będzie możliwa – w obecnej sytuacji nikt nie potrafi określić.

Wczoraj oglądałam program, w którym znani ludzie wspominali początek swojego związku. Wystarczyło im jedno spojrzenie, uśmiech i już wiedzieli, że właśnie ta osoba będzie im towarzyszyła przez resztę życia. U mnie tak nie było i szczerze mówiąc nie wiem, co musiałabym zobaczyć, żeby mieć takie przekonanie, że to właśnie ten, tylko ten….

Moim największym marzeniem od zawsze był mój własny ślub. Pewnie często spotykane zjawisko u dziewczynek. Wielka biała suknia, loki i bardzo długi welon, który będzie się ciągnął od wejścia do samego ołtarza. Odkąd skończyłam 5 lat za każdym razem reagowałam na parę młodą w ten sam sposób: Mamo, mamo a kiedy ja?. Pamiętam jak dziś, że ze swoim pierwszym chłopakiem planowałam ślub, który miał się odbyć w sylwestra na Kamiennej Górze. Moja suknia godna była prawdziwej księżniczki, na głowie mienił się srebrny diadem. Każdy w promieniu 500 m mógł widzieć i podziwiać. Goście mieli patrzeć tylko na mnie, a na mojego „męża” nie musieli, bo przecież to ja miałam być w centrum ¬. Takie były moje marzenia kiedy miałam 5 lat i przysięgałam sobie miłość z chłopakiem przy płocie przedszkola.