Zanim wypowiesz sakramentalne „tak”

Strona główna » Inspiracje » Zanim wypowiesz sakramentalne „tak”

Brak komentarzy

Kiedy zbliża się już „ten” dzień, a w powietrzu unosi się muzyka kościelnych dzwonów wygrywających Mendelsona, warto przeczytać kilka porad, by nie dać się zaskoczyć ani przed ołtarzem, ani na weselu. Zaczynamy!

Choć dla wielu to oczywiste, warto przypomnieć, że w Polsce ślub to wciąż związek kobiety i mężczyzny, bez względu na to czy jest on cywilny, kościelny czy konkordatowy.

Po drugie mogą go zawrzeć tylko osoby, które ukończyły osiemnaście lat. Jednak od tej zasady są wyjątki, bowiem zgodne z literą prawa z „ważnych powodów” sąd opiekuńczy może zezwolić na zawarcie małżeństwa kobiecie, która ukończyła szesnaście lat, a z okoliczności wynika, że zawarcie go będzie zgodne z dobrem rodziny. Najczęściej przez „dobro rodziny” sąd rozumie… ciążę.

Zmienić nazwisko czy zostawić panieńskie?

Wraz z zawieraniem związku małżeńskiego pojawia się kwestia nazwiska. Przyjąć nazwisko męża? Dołączyć do swojego? A może namówić go żeby przyjął moje, w końcu jest ładniejsze? Takie pytania nie pozwalają spać spokojnie nie jednej pannie młodej. Ciężko jest bowiem pożegnać się z czymś co przez całe nasze dotychczasowe życie określało naszą tożsamość, coś dzięki czemu wyróżnialiśmy się wśród innych, nie tylko na podstawie numeru pesel.

Dlatego też w ostatnim czasie przybywa kobiet, które decydują się na łączenie nazwisk, nawet kiedy oba są dość długie. Nie dajmy się zwieść – dziś rubryki w dokumentach zapewniają dostateczną ilość miejsca na tasiemcowate nazwisko. Gorzej przekonać do tego przyszłego męża, który może opierać się pomysłowi, w końcu przyjęcie nazwiska męża to tradycja z dziada pradziada.

Jeśli jednak postawimy na swoim i dołączymy nazwisko męża albo zatrzymamy swoje pojawia się kolejny problem – jakie nazwisko będą miały dzieci?

Na szczęście problem ten nie jest aż tak skomplikowany, bowiem dzieci mogą nosić nazwisko ojca lub panieńskie żony. Jednak aby tak się stało trzeba złożyć w tej sprawie odpowiednie oświadczenie w Urzędzie Stanu Cywilnego lub kościele (w zależności czy ślub był cywilny czy konkordatowy). Bez oświadczenia ustalającego kwestię nazwiska po ślubie każde zachowa swoje dotychczasowe nazwisko, a dzieci automatycznie otrzymają nazwisko ojca.

Sytuacja jednak może się skomplikować, gdy żona ma niepełnoletnie dziecko i wychodzi za mąż za mężczyznę, który nie jest jego ojcem, a dziecko nosi jej nazwisko panieńskie lub nazwisko mężczyzny, którego ojcostwo ustalił sąd.

Wówczas kobieta, wraz z nowym mężem może złożyć odpowiedni dokument przed kierownikiem USC, w którym oświadczy, że dziecko będzie odtąd nosiło nazwisko ojczyma.

Gdy jednak ma ono już 13 lat, osobiście musi wyrazić na to zgodę. Nie można jednak nadać nazwisko ojczyma dziecku, które: jest dzieckiem byłego męża matki i nosi jego nazwisko lub nosi nazwisko ojca, który je uznał.

Z kim ślubu wziąć nie można?

Warto pamiętać, że prawo kategorycznie zabrania zawierania małżeństw:

• z krewnymi w linii prostej (rodzice, dzieci, wnuki)
• z rodzeństwem (również przyrodnim)
• osoby adoptującej z adoptowanym
• powinowaci w linii prostej (teściowie, synowe, zięciowie) (choć sąd – z ważnych powodów może na to zezwolić)
• mężczyznom, którzy nie ukończyli lat 18
• kobietom, które nie ukończyły lat 16
• osobom, które już pozostają w związku małżeńskim (bigamia)
• osobom całkowicie ubezwłasnowolnionym, dotkniętym chorobą psychiczną lub niedorozwojem umysłowym

Jednak jeśli małżeństwo zostanie zawarte pomimo zakazu, można go sądowo unieważnić. Oprócz tego małżeństwo można unieważnić także, gdy zawarł go, bez zezwolenia sądu opiekuńczego, mężczyzna, który nie ukończył osiemnastu lat, a także gdy za mąż wyszła dziewczyna nie ukończywszy lat szesnastu, albo szesnastolatka, która bez zezwolenia sądu opiekuńczego zawarła małżeństwo.

Kiedy wiadomo, że to „już”?

Zgodnie z Kodeksem Rodzinnym i Opiekuńczym, który bardzo szczegółowo reguluje wszystkie kwestie prawne związane z małżeństwem: :Małżeństwo zostaje zawarte, gdy mężczyzna i kobieta jednocześnie obecni złożą przed kierownikiem urzędy stanu cywilnego oświadczenia, że wstępują ze sobą w związek małżeński”.

Oczywiście tak samo ważne jest owo oświadczenie złożone w obecności duchownego, który podlega prawu wewnętrznemu kościoła albo innego związku wyznaniowego.

Co ciekawe można wstąpić w związek małżeński także poprzez pełnomocnika. Jednak może to nastąpić tylko z „ważnych powodów” i tylko za zgoda sądu. Takie pełnomocnictwo musi być udzielone na piśmie z urzędowo poświadczonym podpisem i wskazywać osobę, z którą małżeństwo ma być zawarte.

Kto za to zapłaci?

Niewątpliwie jest to jeden z najtrudniejszych etapów podczas planowania ślubu i wesela. Choć utarło się, że wydatkami dzielą się między sobą rodziny, coraz częściej młodzi „dorzucają się” do przygotowania ceremonii.

I tak rodzinna Panny Młodej, zwykle opłaca (ceny są orientacyjne):

– zaproszenia na ślub (średnio od 1,50 zł za sztukę do ok. 4,50 zł)
– suknię ślubną wraz z dodatkami (rękawiczki, pantofle itp.) (od 1,5 tys. zł do 4 tys. zł)
– usługę fotograficzną (od 1 tys. zł do 2 tys zł)
– przyjęcie weselne (cena zależy od ilości gości, najtaniej to 100 zł od osoby)
– usługi firmy wideo (od 1,5 tys do 2,5 tys)
– koszty uroczystości kościelnej (od ok 100 zł do 500 zł)

Natomiast rodzina Pana Młodego, z reguły pokrywa koszty (ceny są orientacyjne):

– garnituru ślubnego wraz z dodatkami (mucha, buty, koszula itp.) (od 700 zł do 3 tys. zł)
– obrączki (w zależności od metalu i użytych kamieni od 400 zł do 6 tys. zł)
– wiązanka dla Panny Młodej (ok 200zł)
– napoje i alkohol (w zależności od ilości gości i umowy z restauracją)
– koszty wynajęcia DJa lub orkiestry (DJ – od 1,5 zł do 2,2 tys zł, orkiestra w zależności od ilości członków zespołu ok. 3 tys. zł)
– koszty wynajęcia samochodu do ślubu (od 100 zł/h do nawet 600 zł/h)
– koszty podróży poślubnej (w zależności od ilości dni i miejsca od 3,5 tys. zł do 10 tys. zł)

Jednak to tylko niektóre rzeczy, które pochłoną najwięcej pieniędzy, nie można jednak zapomnieć o innych elementach związanych ze ślubem.

Zapłacimy więc jeszcze za:

– suknia ślubna nowa – od 1500 do 3500 zł
– suknia ślubna używana od 400 do 1200 zł
– garnitur, frak, smoking nowy od 1200 do 2500 zł
– garnitur, frak, smoking używany od 500 do 1000 zł
– buty Pany Młodej od 100 do 250 zł
– rękawiczki od 30 do 100 zł
– welon od 100 do 200 zł
– krawat/ mucha od 25 do 80
– buty Pana Młodego od 150 o 350 zł
– koszula od 100 do 300 zł
– fryzura od 100 do 200 zł
– fryzura próbna od 70 do 100 zł
– makijaż od 100 do 150 zł
– makijaż próbny od 50 do 70 zł
– wystrój kościoła od 200 zł
– dekoracje sali od 300 do 1000 zł
– dekoracja auta od 50 zł
– obiad weselny (od 60 zł na 1 osobę)
– tort weselny (od 30 zł za 1 kg)

Powyższe dane opracowano na podstawie ankiety przeprowadzonej wśród wybranych trójmiejskich firm.

Zobacz także

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

Szukaj